یک کارشناس مربیگری با تاکید بر داشتن علم و دانش در عرصه مربیگری،‌ تصریح کرد: در کنار عواملی همچون تحصیلات و پیشینه ورزشی، داشتن هنر ذاتی مدیریت برای یک مربی دارای اهمیت فراوان است.

 

نصیری در گفت‌وگو با (ایسنا)، مربیگری را یک هنر دانست و اظهار کرد: مربیگری یک هنر و علم مدیریت است ، مربیگری امری استعدادی است که شخص باید آن را در وجود داشته باشد.

 

وی با تاکید بر این که از میان بازیکنان خوب فقط تعداد انگشت شماری مربی می‌شود، خاطر نشان کرد: مربیگری تنها تخصص و فن نیست، مطمئنا اگر مربی دانش لازم را نداشته باشد، موفق نخواهد بود، اما نباید فراموش کرد که اگر هنر مدیریت در وجود مربی نباشد موفق نخواهد شد.

 

نصیری ادامه داد: ویژگی‌های شخصیتی، پیشینه ورزشی، تحصیلات عواملی هستند کهبه ی مربی برای موفق شدن کمک می‌کنند و علاوه بر تمامی این عوامل اگر مربی اخلاق خوب نداشته باشد بخشی از کارش دچار مشکل می‌شود.

 

او که خود در عرصه مربیگری دارای مدارج بالای علمی است، تصریح کرد: نقش مربی در یک مجموعه بالاتر از سایر عوامل است و مطمئنا اگر امکانات خوبی در اختیار یک مربی قرار گیرد می‌تواند نتایج بهتری را کسب کند.

 

نصیری با بیان این که یک مربی خوب در هر جایی که باشد کار خود را به خوبی انجام می‌دهد، یادآور شد: مربیان بزرگ در هر جایی تاثیر خود را خواهند گذاشت و اگر در جایی که امکانات بیشتر و شرایط مناسب‌تری دارد حضور پیدا کنند ، نتایج بهتری را کسب می‌کنند .

 

وی خاطر نشان کرد: برای تیم‌های پایه باید بهترین مربیان حضور داشته باشند، چون تیم‌های پایه پشتوانه تیم‌های بزرگسالان هستند و باید به آنها توجه بیشتری شود.

 

نصیری ترکیبی از مدیریت استبدادی و مشارکتی را برای یک مربی مناسب دانست و تاکید کرد: مربی اگر دارای فقط یک جنبه باشد، موفق نخواهد بود. در جایی که لازم است باید دموکرات باشد و از دیگران مشورت بگیرد و در برخی شرایط باید مستبد باشد، زیرا اگر بازیکن تحت نفوذ مربی نباشد از او حساب نخواهد برد.

 

او افزود: در کنار همه این موارد، دلسوزی ، مهربانی، وقت شناسی، نظم و ترتیب، آگاهی، روابط عمومی و قدرت انتقال خوب از ویژگی‌های یک مربی خوب است که باید در کنار علم و آگاهی باشد.

 

نصیری با تاکید بر این که یک مربی باید برای هر یک از اعضای تیم خود شخصیتی مستقل و متفاوت داشته باشد، تصریح کرد: مربی باید کلیدهای مختلفی را برای بازیکنان مختلف داشته باشد و یک شاه کلید برای کار مربیگری جوابگو نیست.

 

او درباره تفاوت‌های مربیگری در رشته‌های انفرادی و گروهی ، اظهار کرد: مربیگری در رشته‌های انفرادی ساده‌تر از رشته‌های تیمی است. در بازی‌های گروهی نیاز به یک هم فکری وجود دارد و مربی باید با هر یک از زیر مجموعه‌های خود به یک شکل رفتار کند و همین کار او را دشوارتر می‌کند.